Με τη συντριπτική κατάργηση δεκάδων Δήμων ήρθε τελικά ο «Καλλικράτης» (διαβάστε το προσχέδιο νόμου, το σχετικό σημείωμα του Υπουργείου και το χωροταξικό σχεδιασμό του Υπουργείου). Τομές στην αυτοδιοίκηση και στην αποκεντρωμένη κρατική διοίκηση φέρνει το σχέδιο όχι όμως μόνο μέσα από τις συνενώσεις. Χρόνια αίτημα των αυτοδιοικητικών στελεχών ήταν πάντα η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων τους. Και οι αρμοδιότητες δεν αναφέρονται μόνο στην αύξηση εξουσίας, αλλά κυρίως στην εγγύτητα των υπηρεσιών προς τους πολίτες, καθώς στη χώρα μας μόνο το 13% των υποθέσεών τους αφορά το δήμο (όταν στην ΕΕ ξεπερνά το 25%).
Οι νέες αρμοδιότητες θα δώσουν τη δύναμη στους τοπικούς άρχοντες να αναπτύξουν προγράμματα που να ενισχύουν την κοινωνική ανάπτυξη και την κοινοτική συνοχή. Μεγάλοι δήμοι όμως σημαίνει και αύξηση ευθυνών, σημαίνει καλύτερο προγραμματισμό. Οι μεγάλοι δήμοι δίνουν κάθε ευκαιρία για πολιτικές οργανωμένες, για παρεμβάσεις σε κάθε πτυχή της τοπικής ζωής. Μάλιστα, η 5ετής θητεία (μετά τις εκλογές του 2014) δίνει ακόμα μεγαλύτερες δυνατότητες προγραμματισμού σε βάθος χρόνου ώστε η Τοπική Αυτοδιοίκηση και να ανταποκριθεί έτσι καλύτερα στη διπλή διεύρυνση μεγέθους και αρμοδιοτήτων με την οποία είναι αντιμέτωπη. Και μάλιστα, η πρόταση να αναλαμβάνουν θητεία οι δήμαρχοι την 1η Σεπτέμβρη επιτρέπει την κατάρτιση 4ετούς Επιχειρησιακού Σχεδίου, Προϋπολογισμού και Τεχνικού Προγράμματος από τη νέα διοίκηση κι όχι την απελθούσα -όπως γινόταν μέχρι σήμερα με αποτέλεσμα λόγω πολιτικής κόντρας κι εκδικητικότητας, ψηφοφορίες που υπέσκαπταν τη νέα διοίκηση πριν ακόμα αναλάβει.
Δε θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη συγκυρία για την παρουσίαση του «Καλλικράτη». Ενόσω οι Έλληνες συνειδητοποιούν πόσο φτωχή είναι η χώρα, παρουσιάζεται το σχέδιο συμμαζέματος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δεν μπορεί να υπάρχει τοπικός άρχοντας σε κάθε οικισμό, δεν μπορεί να πληρώνονται άτομα που δεν έχουν σαφή, πλήρη καθήκοντα. Οι δήμοι περιορίζονται στο ένα τρίτο και τα πολιτικά στελέχη στο μισό. Αυτό από μόνο του μπορεί να μη λέει τίποτε, αλλά οι πρώτοι υπολογισμοί κάνουν λόγο για εξοικονόμηση 1,8 δισ. ευρώ το χρόνο.
Ο ως τώρα τεμαχισμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε μικρά κομμάτια έδινε στην Ελλάδα τα χαρακτηριστικά ενός κακοσχηματισμένου παζλ. Πολλές Αρχές, πολλές πολιτικές απόψεις και ακόμα περισσότεροι προσανατολισμοί, με αποτέλεσμα ασύμβατες πολιτικές και αλληλοσυγκρουόμενες μεταξύ τους σε γειτονικούς δήμους (που συχνά έχουν κοινά προβλήματα).
Στα θετικά της Μεταρρύθμισης είναι ο Συνήγορος του Δημότη και της Επιχείρησης, οι συγχωνεύσεις των δημοτικών επιχειρήσεων (και η σε κάθε περίπτωση μείωσή τους σε δύο Νομικά Πρόσωπα ανά δήμο), η σχετική μείωση του πολιτικού προσωπικού στο μισό, η αύξηση των δαπανών (αν κι ακόμη δεν ολοκληρώθηκε η κοστολόγηση από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους των νέων αρμοδιοτήτων), η ηλεκτρονική εξυπηρέτηση κ.ά.
Και φυσικά στην επαρχιώτικη λογική της Ελλάδας και των διαφωνιών για κάθε λόγο κι αφορμή, τίποτα δε θα μπορούσε να γίνει χωρίς αντιδράσεις. Φυσικά και τούτες δεν είναι λίγες, ειδικά από "γαλάζιους" Δημάρχους. Χάνονται καρέκλες, συνενώνονται προσωπικές φιλοδοξίες, περιορίζεται η κοινωνική τους επιρροή… Κανείς δε θέλει, φυσικά, να δει τα θετικά οφέλη του καλλικρατικού οικοδομήματος. Η φιλοτιμία υπερισχύει του κοινού συμφέροντος (α, ρε Θουκυδίδη).
Διαβάστε για τη συνένωση των Δήμων Σταυρούπολη, Πολίχνης και Ευκαρπίας στη Θεσσαλονίκη.
Διαβάστε για τη συνένωση των Δήμων Σταυρούπολη, Πολίχνης και Ευκαρπίας στη Θεσσαλονίκη.
Θα επιμείνω στο ανθρώπινο δυναμικό.
Στους ¨ανθρώπινους πόρους".
Κανένα σχέδιο, όσο καλό κι΄αν είναι, δεν θα πετύχει, αν δεν αποτελέσει αφορμή για επαναπροσδιορισμό των σχέσεων μας με την πολιτική ουσίας.
Μ΄άρεσε αυτό,το παρακάτω.
Από το άρθρο "Στρατής και Καλλικράτης"
Χωρίς καμία μικροκομματική πολιτικολογία και επί της ουσίας!
Ο κόσμος διψά για αλήθεια και προσπαθεί να ξεφύγει από τους φαύλους κύκλους, που έχουμε μπλέξει, κατά την γνώμη μου
"Αν θέλουμε στη δεινή, οιονεί πολεμική, κατάσταση που βρισκόμαστε, να αποφύγουμε τη χρεωκοπία και μεσοπρόθεσμα να σχεδιάσουμε με λογισμό και μʼ όνειρο ένα ευ ζην, δημοκρατικό, δίκαιο και βιώσιμο, απαλλαγμένο απʼ τα κουσούρια που από τη γέννησή της φέρει η νεοελληνική μας πολιτεία,
..τότε ο Καλλικράτης ίσως είναι η τελευταία μας ευκαιρία υπό μια απαράβατη προϋπόθεση,
ότι θα εμπνεύσει τους Στρατήδες, την τελευταία μας επίσης εφεδρεία και ελπίδα, να συμμετάσχουν στην τοπική αυτοδιοίκηση, στα κοινά..."
.....
Θουκυδίδης, λοιπόν.
Πλήρως ενημερωτικό, Δείμο.
Αυτές οι προσπάθειες θα πρέπει να πολλαπλασιαστούν.
Η γνώση είναι μεταδοτική.!
Χαίρομαι που σου άρεσε το άρθρο, συνιστολόγε, γιατί είχα κάποια αμφιβολία. Πράγματι, χρειάζεται πολύ δουλειά. Ο Καλλικράτης είναι μία μεγάλη πρόκληση και στο δικό μας χέρι είναι αν θα πάει προς τα θετικά η προς την κακή εκδοχή του -όπως παλαιότερα ο Καποδίστριας.